Każdy strażak, zarówno należący do Państwowej, jak i Ochotniczej Straży Pożarnej, posiada przywilej posiadania własnego umundurowania. Mundur stanowi zarówno ubranie koszarowe, galowe, jak i bojowe. Możliwość noszenia munduru to nie tylko ogromny zaszczyt, ale również konieczność spełniania określonych zasad.

Rodzaj i specyfika odzieży strażackiej

• Umundurowanie galowe. Składa się z następujących elementów: marynarki, spodni, charakterystycznego nakrycia głowy — rogatywki, butów wyjściowych, białej koszuli, krawatu, sznura i dystynkcji. Umundurowanie galowe obowiązuje strażaków podczas świąt strażackich, państwowych, kościelnych, a także przy oficjalnym reprezentowaniu straży pożarnej.
• Umundurowanie koszarowe. Składa się ze spodni i bluzy koszarowej, czapki z daszkiem i logiem, butów na twardej podeszwie, kamizelki i dystynkcji. To odzież strażacka, którą możemy uznać za najwygodniejszy ubiór strażaka. Jest w miarę prosty, w żaden sposób nie ogranicza ruchów strażaka i zapewnia maksimum komfortu. Strażaków ubranych w ubiór koszarowy można spotkać podczas zabezpieczeń różnego rodzaju imprez i świąt, podczas zawodów, szkoleń, pogadanek itp.
• Umundurowanie bojowe. To najbardziej charakterystyczny dla strażaków ubiór. Strój ten jest obszerny i nie krępuje ruchów strażaków. Chociaż poszczególne elementy garderoby bojowej nie należą do najlżejszej, to jednak zapewniają strażakowi możliwość bezpiecznego i profesjonalnego wykonywania powierzonych mu zadań nawet w trudnych okolicznościach. Na umundurowanie bojowe składa się dwuczęściowe ubranie ochronne, buty ochronne, kominiarka oraz hełm. Strażacy oraz osoby odpowiedzialne za kompletowanie umundurowania dla straży pożarnej powinny szczególnie w przypadku ubioru bojowego zwracać uwagę na to, by poszczególne części garderoby były wykonane z dobrych jakościowo materiałów oraz z dbałością o najmniejsze detale. Wszelkie niedociągnięcia mogą pociągnąć za sobą poważne konsekwencje dla strażaka, szczególnie podczas akcji ratunkowych.