Gaśnicę proszkową z całą pewnością można zaliczyć do najczęściej wykorzystywanych gaśnic. Do jej najważniejszych zalet możemy zaliczyć fakt, że można nimi gasić nawet urządzenia elektryczne pod napięciem.
Najważniejsze cechy gaśnic proszkowych
Gaśnice proszkowe cechują się uniwersalnością zastosowania. W zależności od tego, jaki rodzaj proszku został w nich zastosowany, można nimi gasić pożary z grupy A, B, C (pożary ciał stałych, pożary cieczy palnych i substancji topniejących pod wpływem ciepła, pożary gazów palnych) lub z grupy B i C (pożary cieczy palnych i substancji topniejących pod wpływem ciepła, pożary gazów palnych). Proszek z gaśnicy (cylindra) wyrzucany jest za sprawą sprężonego gazu (dwutlenku węgla lub azotu). Wyrzut proszku jest inicjowany za sprawą naciśnięcia dźwigni i otwarcie zaworu cylindra lub przebicie jego ścianki i rozprężenie gazu, który znajduje się w osobnym pojemniku. Zasada działania gaśnic proszkowych polega na zdolności przerwania spalania za sprawą antykatalizy. Co więcej, topiące i pieniące się proszki typu ABC wykazują właściwości odcinające dopływ tlenu, a strumień niepalnego gazu tłumi płomienie. Jak już zostało wspomniane, gaśnicę proszkową można używać podczas pożarów urządzeń elektrycznych pod napięciem. Standardowe gaśnice proszkowe nadają się do gaszenia urządzeń o napięciu do 1000 V, jednak na rynku dostępne są też modele przeznaczone do wyższego napięcia. Proszek to jeden z najskuteczniejszych środków gaśniczych o powszechnym zastosowaniu. Chociaż skutecznie gasi płomienie, nie niszcząc przy tym przedmiotów, to jednak trudno jest go usunąć po ugaszeniu ognia. Gaśnice tego rodzaju sprawdzają się najlepiej, gdy są używane z bliska, tj. ok. 1 m od płomieni. Warto jednak pamiętać, że nie należy ich używać w przypadku płonących maszyn i urządzeń, które pozostają w ruchu, ponieważ proszek może doprowadzić do zatarcia mechanizmów i poważnych uszkodzeń. Co więcej, nie należy nim gasić olejów i tłuszczów, np. w urządzeniach kuchennych.
